Effectief communiceren en presenteren – Tips van een acteur
- 25 nov 2020 |
- Geupdate op 25 november 2020 |
- 817 |
- Leestijd: 8 minuten
Sta jij bij spreekbeurten, presentaties, of een verplichte speech verscholen achter je papiertje of bewerk jij de zaal als een bevlogen TedTalk spreker? Effectief communiceren en presenteren is waar acteurs hun leven aan wijden, maar je hoeft geen acteur te zijn om deze vaardigheden onder de knie te krijgen.
Lees verder na de afbeelding.
Het doel bij een presentatie is natuurlijk dat jouw toehoorders echt begrijpen wat je hen vertelt, en dat je hun aandacht vast kunt blijven houden om je boodschap over te brengen. Het vergt lef om een groep mensen toe te spreken, en het loont natuurlijk altijd om je presentatie goed voor te bereiden, maar er is ook iets anders wat ervoor kan zorgen dat je een groep luisteraars aantrekt of afstoot.
In 2015 bereidde ik mij voor op de rol van Fred Graham in de Cole Porter musical Kiss Me, Kate. Omdat dit personage een gevierd Shakespeare acteur is en er veel Shakespeare scenes gespeeld worden in het stuk en omdat ik die scenes op grote Engelse podia zou spelen, werkte ik intensief met een coach van de Royal Shakespeare Company aan het uitvoeren van de Shakespeare tekst.
Als onderdeel van die trainingen bespraken we een acteertechniek, waarvan ik meteen dacht dat heel veel mensen gebaat zouden zijn met die inzichten op het gebied van effectief communiceren en presenteren. Ik heb het over de Drie Cirkels van Aandacht.
De Drie Cirkels van Aandacht is onderdeel van de Stanislavski techniek van acteren. Stanislavski is de grondlegger van het moderne ‘realistisch’ acteren.
De techniek wordt op verschillende manieren onderwezen en uitgelegd, dus het kan zijn dat wat ik ga uitleggen niet 100% strookt met wat er op de toneelschool wordt onderwezen, maar het werkt wel ter verduidelijking van dit onderwerp.
Heb je wel eens een peuter in de zandbak bekeken? Zijn of haar wereld is heel klein, reikt eigenlijk niet verder dan zichzelf en de halve meter om zich heen waar de emmer en de schep liggen. Er speelt een hele wereld van aandacht af in die cirkel van anderhalve meter doorsnee.
Als je communiceert vanuit de eerste cirkel blijf je heel erg bij jezelf, treed je niet naar buiten, en treed je ook niet naar de ander – de luisteraar – toe.
Je:
Het effect is in ieder geval dat wat je zegt, bij de luisteraar niet aankomt. Na verloop van tijd zullen ze afhaken, hoe graag ze ook hadden willen horen wat je te zeggen had.
Voor de introverten onder ons een opluchting, maar vaak niet handig of nodig!
Om jou en mij heen ligt de tweede cirkel. Het is dat goede gesprek, waarbij je soms de buitenwereld vergeet.
Je:
Het effect is echte communicatie, je kunt je in het onderwerp verliezen, de tijd vliegt en naderhand kijk je met plezier terug op de interactie.
In de actiefilm moet de hoofdpersoon zijn manschappen aansporen tot grote daden met een opzwepende, inspirerende toespraak. Je hebt het tegen een grote groep mensen, er is nood bij, het is “you against the world”.
Je:
Het effect is dat – mits goed getimed (wat het in de film natuurlijk altijd is) – je een groep overtuigt van je kunnen en gelijk.
In het dagelijks leven is die timing meestal niet aanwezig. Met als gevolg dat je in eerste instantie krachtig, alwetend en vertrouwenwekkend overkomt. Maar al snel ervaart de toehoorder dit als schreeuwerig, dominerend, onderdrukkend en ronduit vervelend.
Men luistert naar je omdat het moet en omdat ze vastzitten, maar niet omdat je hen inspireert. Dit is omdat de communicatie eenrichtingsverkeer is. Zo houd je mensen niet betrokken.
Kijk eens naar de mensen in je omgeving – werk, familie, vriendenkring. Zijn er duidelijke eerste, tweede, of derde kringers? Natuurlijk blijft niemand in één cirkel hangen. Erkennen en herkennen zijn de eerste stappen naar verbetering, dus kijk eens in je eigen communicatie vanuit welke cirkel je opereert. Probeer eens van de ene naar de andere cirkel te stappen en zie wat voor effect dat heeft op je gesprekspartner.
De meest effectieve communicatie gebeurt dus in de tweede cirkel. Het is daarbij niet afhankelijk van het volume waar je mee spreekt. Je kunt fluisteren terwijl je oogcontact houdt met je gesprekspartner. Zolang je duidelijk en met intentie spreekt, kun je voelen of het bij de ander aankomt of niet. Binnen de tweede cirkel kun je zelfs enkel met je ogen effectief communiceren.
Bij spreken voor grote groepen zijn mensen sneller geneigd de derde cirkel op te zoeken om het gevoel te hebben dat ze de hele groep bereiken, maar effectief is dat dus niet. Je kunt daarentegen de tweede cirkel oprekken om alle mensen in de zaal te omsluiten en iedereen het gevoel te geven dat je het persoonlijk tegen hen hebt. Ziedaar de truc van charismatische sprekers. Ze spreken tegen de zaal als tegen een goede vriend. Dat vergt oefening, maar de oefening ligt er vooral in om het gevoel van de tweede cirkel in jezelf te herkennen en te kunnen oproepen.
De overeenkomst tussen een ‘zelfhulp’ stuk en een recept lezen, is wat je de mensen uiteindelijk voor kunt schotelen:
Doorlezen en niks doen geeft geen taart.
Lezen en een beetje plukjes uit de tekst halfslachtig uitproberen geeft een mislukte taart.
Lezen en doen geeft een taart.
Lezen, begrijpen, oefenen en inzicht krijgen geeft meesterlijke taarten.
Wat voor taart gaan we maken?
“Ik heb een doosje. Zo’n donker houten doosje, ingelegd met ivoor of parelmoer in steeds kleiner wordende vierkantjes. Het is zo’n Aziatisch doosje, zo een van een markt. Ik heb hem lang geleden gekregen van een goede vriend. Die was naar Indonesië geweest en had hem meegenomen. Misschien worden die doosjes bij de vleet gemaakt voor al die toeristen en dagjesmensen die de Pasar Malam Besar Experience willen meemaken, maar als ik het doosje zie, en daar mijn gedachte over laat gaan, zie ik een oude man voor me. Een oude man die op een zwoele lentenacht de laatste hand legt aan het doosje. Voorovergebogen op een laag krukje of in kleermakerszit op een rieten mat, zoekt hij met zorg het volgende stukje ivoor of ebbenhout of parelmoer uit en bevestigt het met trefzekere hand op het dekseltje. En als het af is, is hij tevreden. Hij maakt al heel lang doosjes. Het is iets wat hij heel goed kan. En nu staat dat doosje dus bij mij. Boven op mijn bureau. Ik houd daar mijn brieven in, herinneringen aan personen die veel voor mij betekenen en betekend hebben.”
Bij je eerstvolgende presentatie, weet je wat je te zeggen hebt. Je kijkt rond in de zaal en je ziet geen collega’s, geen belangrijke, of vervelende mensen, maar stuk voor stuk personen die jij wat moet vertellen. Je roept het tweede cirkel gevoel op en begint te spreken. Misschien richt je je in het begin op iemand die jou ligt, zodat je die vertrouwensband van de tweede cirkel makkelijker voelt. Hou hem daar. Je hoeft niet iedereen stuk voor stuk in de ogen te kijken; je richt je verhaal naar de mens die daar zit, of de verschillende groepjes in de zaal, of de hele zaal – ze zitten allemaal in jouw tweede cirkel en je vertelt ze gewoon iets wat je ze wilt laten weten.
Geef een antwoord