De ervaringen van een adoptieouder en adoptiekinderen

Dit blog gaat over adoptie en de ervaringen van een adoptieouder en adoptiekinderen. In de serie blogs over adoptie  is allemaal praktische en theoretische informatie gegeven over adoptie zoals informatie over adoptieprocedure en de kosten van een adoptie. Er zijn twee blogs over de adoptiekinderen geschreven: ‘de achtergrond van de adoptiekinderen’ en de blog over ‘problemen die kunnen ontstaan bij adoptiekinderen’. Nu vraag je je misschien af ‘hoe is het voor adoptieouders en adoptiekinderen?’. We beginnen met het verhaal van een adoptieouder en daarna volgt het verhaal van een adoptiekind. De ervaringen hebben twee verschillende invalshoeken. Bij het verhaal van de adoptieouders is gekozen om het hele verhaal te vertellen. De ervaring van het adoptiekind is gericht op de ervaring van nu en de reacties van mensen. 

Inhoudsopgave

    Lees verder na de afbeelding.

    De ervaringen van een adoptieouder en adoptiekinderen

    Ervaring van de adoptieouders

    Het verhaal zal vanuit het perspectief van de adoptieouders worden verteld. 

    Zwanger worden lukte niet en adoptie kwam als mogelijkheid naar voren. We hebben er een tijdje over nagedacht en besloten dat we een kind wilden adopteren. De vergunninghouders stelden verschillende eisen aan de adoptieouders. In sommige landen moest je naar het land van herkomst reizen en ik heb vliegangst. Er waren twee landen waarbij dat niet hoefde: Haïti en Taiwan, hierbij werden de kinderen met een escort naar Nederland gevlogen. Wij hadden geen voorkeur voor één van de landen, maar Haïti viel af door problematiek in het land. De vraag of wij het niet nadelig vonden om niet in het land van herkomst te zijn geweest is regelmatig gesteld. Voor ons was het geen probleem. We hebben ook wel opmerkingen gekregen van mensen die van mening waren dat het belangrijk was om de sfeer geproefd te hebben van het herkomstland. 

    Stichting Meiling kwam in beeld omdat wij een kind uit Taiwan wilden adopteren. Destijds, dertig jaar geleden, was er één verplichte bijeenkomst en voor de rest waren het persoonlijke gesprekken met vrijwilligers van Stichting Meiling. Na 2,5 jaar kreeg ik het allermooiste verjaardagcadeau ooit! We kregen een telefoontje dat er een dochter voor ons was. Ten tijde van het telefoontje was zij nog geen zes weken oud. En zes weken later mochten we haar ophalen op Schiphol. Vanaf dag één was ze onze dochter en was het verlangen om zelf een kind te baren helemaal weg. Dat gevoel is altijd zo gebleven. 

    Na 2,5 jaar mochten wij weer een keer naar Schiphol, ditmaal om onze zoon op te halen. Onze dochter kon niet mee omdat ze ziek was, maar één van de oma’s bleef bij haar.  

    Wij wonen in een dorp en de kinderen hebben nooit negatieve opmerkingen over adoptie gehad. De opvoeding en het opgroeien is zeker niet vlekkeloos verlopen, maar is dat te wijten aan adoptie? 

    Beide kinderen zijn al lang volwassen en nooit, echt nooit hebben we spijt gehad van de genomen beslissing om te adopteren. Onze kinderen zien het zelf ook niet als een probleem. We zijn vanaf het begin open geweest over hun verleden. Natuurlijk zijn er periodes geweest waarin er vragen naar boven kwamen. Wij hebben geprobeerd om deze altijd zo eerlijk mogelijk te beantwoorden. 

    Ervaring van een adoptiekind

    Zolang als ik mij kan herinneren zijn mijn ouders open geweest over mijn adoptie. Ik denk dat mede daardoor ik het zelf ook niet als een probleem ervaar. Eigenlijk is het voor mij heel normaal en speelt het niet echt een rol in mijn leven. Het scheelt misschien wel dat ik drie maanden oud was toen ik in Nederland aankwam. Ik ken alleen Nederland en ben Nederlands opgevoed. Ik voel verder geen binding met het land van herkomst en ik trek niet naar mensen met ook een buitenlandse achtergrond/uiterlijk. Alleen mijn uiterlijk vertelt dat ik uit een ander land kom, anders was het niet te merken. 

    Mensen zijn zo lang als ik mij kan herinneren wel geïnteresseerd in mijn adoptie en ik ben daar vaak ook open over. Wat mij altijd verbaast is dat mensen me soms niet eens begroeten, maar direct vragen waar ik vandaan kom of in een eerste gesprek al vragen naar mijn adoptie. Vragen zoals ‘Wil je je “echte” moeder ontmoeten?’ of ‘Is je broer je echte broer?’ worden dan vaak gesteld. Het is voor mij geen probleem omdat ik goed met mijn adoptie kan omgaan, maar mensen beseffen niet dat het niet het voor elk adoptiekind makkelijk is. Het is voor sommigen juist een heel gevoelig onderwerp. Aan jou wordt toch ook niet gevraagd ‘Wat is je salaris?’ of bij de eerste ontmoeting ‘Neem je geen kinderen?’ Maar op deze nieuwsgierige vragen na, heb ik geen last van mijn Aziatische uiterlijk in negatieve zin. 

    Je hoort ook wel eens dat adoptiekinderen het gevoel hebben zich nergens echt thuis te voelen of erbij te horen. Ik ervaar deze problemen eigenlijk niet en ik heb ook geen last van racisme of discriminatie. Voor mij is het niet belangrijk om te weten of ik op mijn biologische moeder lijk of dat ik er anders uit zie dan een Nederlander. Ik voel me dan ook thuis in Nederland en heb het gevoel dat ik erbij hoor. Een opmerking heb ik ook wel eens gehad, maar dan in de trant van ‘sambal bij’ of iets over loempia’s. Maar dat is op twee handen te tellen en ik voel me daardoor niet aangesproken of beledigd. Ik denk alleen wel: triest, maar als je daar gelukkig van wordt, en vergeet het daarna. Ik heb verder geen negatieve opmerkingen gekregen over mijn afkomst zover ik me kan herinneren. 

    Adoptie kan ook goed uitpakken, het hoeft niet altijd een probleem te zijn. Ik denk dat openheid erg belangrijk is en er als adoptieouder zelf geen groot “ding” van maken. Het blijft dan iets heel normaals. 

    Tot slot

    Natuurlijk zijn er heel veel verschillende ervaringen te vinden op internet. Er zijn vaak genoeg negatieve verhalen te lezen. Vooral nu interlandelijke adoptie een actueel onderwerp is geworden met de adoptiestop (september 2021). Deze blog toont ook aan dat het wel goed kan verlopen. Voor zowel de adoptieouders als het adoptiekind. Adoptie hoeft geen groot en belangrijk onderdeel te vormen in het leven van een adoptiekind en bij adoptieouders. 

    Al deze blogs waren positieve blogs over adoptie. Het waren vooral theoretische blogs met uitleg over hoe adoptie in zijn werk gaat en wat erbij komt kijken. Adoptie is de laatste tijd ook negatief in het nieuws gekomen. De volgende blog zal dan ook gaan over de misstanden rondom adoptie en de adoptiestop

    Eerste publicatie op: 28 september 2021
    Geschreven door: Team Kennisdomein
    Van Kennisdomein
    Team Kennisdomein bestaat uit specialisten die hun sporen hebben verdiend. Het team zorgt voor invulling van Kennisdomein vanuit de passie voor schrijven en het delen van kennis met anderen. De specialisten willen graag meer inzicht creëren in tal van onderwerpen zodat...
    Meer informatie

    Aanbevolen artikelen

    Arts met hersenscans op de achtergrond die epilepsie laten zien
    Maatschappelijke onderwerpen
    Epilepsie is een neurologische aandoening die zich uit in aanvallen, de zogenaamde epileptische aanvallen....
    Een jonge vrouw die last heeft van haar verslaving
    Maatschappelijke onderwerpen
    Verslaving is een complex en vaak verkeerd begrepen fenomeen dat zowel individuen als hun naasten kan verw...
    Groep mensen die bidden
    Maatschappelijke onderwerpen
    Voor veel mensen speelt het geloof een grote, vaak centrale, rol in hun leven. Hoe ziet dat geloof op onze...
    Vrouw die tot bezinning komt met Yoga
    Maatschappelijke onderwerpen
    Overweeg jij te beginnen met yoga? In dit blog vertellen we meer over yoga. Wat het is, of je lessen nodig...
    Meer artikelen over Maatschappelijke onderwerpen